زانوبند طبی در ورزش، در صورتی که بریس به درستی استفاده شود، می‌تواند بسیار مفید باشد. زانوبند برای طیف وسیعی از مشکلات و شرایط استفاده می‌شود. اما تاثیر استفاده از زانوبند طبی در ورزش چیست و آیا زانوبند می‌تواند از آسیب زانو در ورزش جلوگیری کند؟
در حوزه ورزش و فعالیت‌های بدنی، آسیب دیدگی زانو یک خطر همیشگی است. آسیب‌های رباط به زانو که می‌تواند ناتوان کننده باشد و نه تنها بر سلامت جسمی فرد بلکه بر سبک زندگی و تحرک کلی آن‌ها تأثیر بگذارد. این آسیب‌ها می‌توانند منجر به درد طولانی‌مدت، کاهش عملکرد و مرحله توانبخشی قابل توجهی شوند که اغلب به یک برنامه درمانی برای بازگرداندن عملکرد زانو نیاز دارند.
در سال‌های اخیر، زانوبندها به عنوان وسیله‌ای بالقوه برای جلوگیری از خطر آسیب و بهبود نتایج پس از آسیب‌های رباط، برجسته شده‌اند. در زمان‌ها و موقعیت‌های خاص، بریس‌ها می‌توانند با ریکاوری مناسب و کاهش خطر آسیب‌دیدگی مجدد، ورزشکار را با خیال راحت به زمین بازگردانند، اما بریس باید به درستی استفاده شود.
استفاده از زانوبند در پزشکی ورزشی به عنوان یک موضوع بحث برانگیز در میان متخصصان شناخته شده است. زانوبندها می‌توانند برای کمک به جلوگیری از عود آسیب و کاهش درد برای ورزشکاران مفید باشند، اما بهتر است با راهنمایی یک متخصص که بتواند آسیب را به درستی ارزیابی کند و بهترین توصیه را برای موضوع خاص ارائه دهد، استفاده شود.
در این مقاله از سایت تن یار، قصد داریم تاثیر استفاده از زانوبند طبی در ورزش را با جزئیات بررسی کنیم. با این پست از وبلاگ تن یار تا انتها همراه باشید.
انواع زانوبند طبی در ورزش
زانوبندها انواع مختلفی دارند و هر کدام به دلایل مختلفی استفاده می‌شود. در ادامه، انواع زانوبندها و دلایل استفاده هر یک از آن‌ها را بررسی میکنیم.
بریس‌های فانکشنال یا عملکردی
اینها از زانوهایی که در گذشته آسیب دیده‌اند پشتیبانی می‌کند. ورزشکاران اغلب آن‌ها را پس از بهبودی آسیب دیدگی می‌پوشند. آن‌ها زانو را تثبیت می‌کنند و حرکت را کنترل می‌کنند تا از آسیب دیگری جلوگیری کنند. این بریس‌ها را می‌توان هنگام ورزش استفاده نمود و محدودیت بسیاری در حرکت ایجاد نمی‌کند.
برای مثال، برخی از فوتبالیست‌ها از پد کشکک زانو نئوپرنی استفاده می‌کنند. این زانوبند هیچ گونه محدودیتی در حرکت زانوی ورزشکاران ایجاد نمی‌کند. یا این که از زانوبند قابل تنظیم الاستیک می‌توان در هنگام ورزش استفاده نمود. استفاده از این زانوبند برای افرادی که دچار کشیدگی‌های خفیف تاندون می‌شوند، مفید است. اما به طور کلی، در برخی از موارد استفاده طولانی مدت از بریس می‌تواند منجر به تحلیل عضلات شود.
بریس‌های توانبخشی
اینها معمولاً برای دوره‌ای درست پس از آسیب یا جراحی استفاده می‌شوند و برای استفاده در حین ورزش مناسب نیستند. آن‌ها زانو را ثابت نگه می‌دارند، اما همچنان اجازه حرکت محدود را در حین بهبودی می‌دهند. بریس‌های توانبخشی در مواردی که ورزشکاران دچار مصدومیت می‌شوند، استفاده می‌شوند. اما به دلیل نوع طراحی این بریس‌ها که حرکت را نسبتاً محدود می‌کنند، نمی‌توان از این نوع زانوبندها هنگام ورزش استفاده نمود.
بریس‌های تخلیه کننده وزن
اینها برای تسکین درد در افرادی که آرتریت در زانوهای خود دارند طراحی شده‌اند. آن‌ها وزن را از ناحیه آسیب دیده زانو به ناحیه قوی‌تر منتقل می‌کنند. از بریس‌های آنلودر یا تخلیه کننده وزن نمی‌توان هنگام ورزش استفاده نمود و تنها جنبه درمانی دارد.
بریس‌های پیشگیرانه یا پروفیلاکتیک
اینها برای محافظت از زانوها در برابر آسیب در ورزش‌های پربرخورد مانند فوتبال طراحی شده‌اند. آن‌ها در بین ورزشکاران محبوب شده‌اند. از بریس‌های پیشگیرانه می‌توان در هنگام ورزش کردن نیز استفاده نمود و هنگام بازی در عملکرد ورزشکار محدودیتی ایجاد نمی‌کند. زانوبند قابل تنظیم کشکک باز نئوپرن، یکی از انواع بریس‌های پیشگیرانه است که از زانو و کشکک حمایت می‌کند و محدودیت حرکتی ایجاد نمی‌کند. در موارد ناپایداری کشکک و کشیدگی‌های خفیف تاندون نیز می‌توان از این زانوبند استفاده نمود.
آستین‌های زانو
اینها از نظر فنی بریس نیستند، اما رایج‌ترین نوع تکیه گاه زانو هستند. آن‌ها برای ایجاد فشرده‌سازی در اطراف مفصل زانو طراحی شده‌اند. این دسته از ساپورت‌های ارتوپدی به حمایت از زانو کمک می‌کند و می‌توانند درد و تورم را کنترل کند. از آستین‌های زانو می‌توان هنگام ورزش و فعالیت بدنی استفاده کرد. این نوع زانوبندها با توجه به نوع طراحی‌شان، محدودیتی در حرکت ایجاد نمی‌کنند و از برخی از مصدومیت‌ها جلوگیری می‌کنند.
نکات مهم استفاده از بریس زانو در ورزش
مواردی که باید در نظر گرفت:
- زانوبندها تنها یک بخش از پیشگیری از آسیب زانو یا بهبودی پس از آسیب هستند. قدرت خوب و انعطاف‌پذیری نیز بسیار مهم هستند. توصیه می‌شود بیشتر بر کشش عضلات اطراف زانو، تقویت ساق پا و بهبود تکنیک‌ها تمرکز کنید.
- ایجاد تغییرات در شدت فعالیت یا برنامه تمرینی به آرامی، برای محدود کردن استرس زانو لازم است. برای دریافت بهترین برنامه شخصی، یک برنامه ورزشی با یک پزشک تنظیم کنید.
آسیب‌های رباط زانو
قبل از بررسی اینکه چگونه زانوبندها ممکن است از آسیب‌های رباط زانو جلوگیری کنند، درک ویژگی‌ها و اثرات این آسیب‌ها بسیار مهم است. رباط‌ها، بافتی قوی و انعطاف‌پذیری هستند که استخوان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند و باعث ثبات مفاصل می‌شوند. مفصل زانو با شبکه پیچیده‌ای از رباط‌ها، بسیار آسیب‌پذیر است.
- ACL (رباط صلیبی قدامی): پارگی رباط صلیبی، یکی از شایع‌ترین آسیب رباط‌های زانو است که اغلب در نتیجه تغییر جهت سریع، توقف‌های ناگهانی یا ضربه‌های مستقیم به زانو ایجاد می‌شود. این آسیب‌ها می‌توانند به‌شدت بر عملکرد زانو برای مدت طولانی تأثیر بگذارند، مخصوصاً تحت فعالیت‌های سخت. در مقاله‌ای جداگانه بهترین زانوبند برای رباط صلیبی را بررسی کردیم.
- MCL (رباط جانبی میانی): MCL در امتداد سمت داخلی زانو قرار دارد و معمولاً به دلیل ضربات جانبی یا پیچ خوردن ناگهانی آسیب می‌بیند. در حالی که آسیب‌های MCL معمولاً کمتر از آسیب‌های ACL هستند، هنوز هم می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر تحرک فرد داشته باشند.
- LCL (رباط جانبی جانبی): LCL که در سمت بیرونی زانو قرار دارد، در مقایسه با ACL و MCL کمتر مستعد آسیب است. با این وجود، اغلب به دلیل ضربه مستقیم به داخل زانو، ممکن است آسیب ببیند.
- PCL (رباط صلیبی خلفی): رباط صلیبی خلفی: PCL که در پشت زانو قرار دارد، نسبت به ACL کمتر آسیب می‌بیند، اما می‌تواند در فعالیت‌های پر برخورد مانند تصادفات رانندگی یا برخوردهای ورزشی رخ دهد.
عواقب این آسیب‌ها (و بسیاری دیگر مانند پارگی منیسک) می‌تواند فراتر از درد و ناراحتی زانو باشد. آن‌ها می‌توانند زندگی روزمره فرد را مختل کنند، فعالیت بدنی او را محدود کنند و نیاز به توانبخشی پرهزینه و وقت گیر داشته باشند. بنابراین، بررسی روش‌های پیشگیری از این آسیب‌ها و متعاقباً اثرات تضعیف‌کننده آن‌ها ضروری است. به همین دلیل پیشنهاد میکنیم مقاله ی اقدامات ضروری برای پیشگیری از پارگی مینیسک در ورزش را مطالعه کنید
پیشگیری از آسیب رباط زانو با زانوبند
پیشگیری از آسیب‌های رباط با درک جامع عوامل خطر و حرکاتی که می‌تواند منجر به این آسیب‌ها شود آغاز می‌شود. در بسیاری از موارد، این آسیب‌ها در حین فعالیت‌های پرخطر مانند پریدن، چرخیدن و تغییر جهت سریع اتفاق می‌افتد. علاوه بر این، تکنیک نامناسب، عدم تعادل عضلانی و روتین‌های گرم کردن ناکافی می‌تواند خطر آسیب رباط را افزایش دهد.
اهمیت اقدامات پیشگیرانه را نمی‌توان نادیده گرفت. تمرین مناسب، تمرینات تقویتی و روتین‌های گرم کردن در کاهش خطر آسیب رباط ضروری است. ورزشکاران اغلب تشویق می‌شوند تا برای تقویت عضلات اطراف مفصل زانو و بهبود حس عمقی خود، روتین‌های تمرینی خاصی را انجام دهند.
در حالی که این اقدامات ضروری هستند، بریس‌های عملکردی به عنوان یک ابزار ارزشمند برای پیشگیری از آسیب ظاهر شده است، به ویژه در مواردی که فرد در معرض خطر بیشتری برای آسیب‌های رباط باشد. برای مثال از زانوبند چهار فنره برای آسیب‌های زانو و کشیدگی‌های متوسط تاندون‌ها استفاده می‌شود. این زانوبند پشتیبانی مناسبی برای زانو ایجاد می‌کند.
بریس زانو به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه
بریس‌های زانو برای ارائه پشتیبانی و پایداری اضافی برای مفصل طراحی شده‌اند. معمولاً توسط افرادی که در فعالیت‌های ورزشی منظم شرکت می‌کنند و افرادی که سبک زندگی فعالی دارند استفاده می‌کنند، جایی که خطر آسیب‌های زانو بیشتر است.
عملکرد بریس زانو با محدود کردن حرکت بیش از حد مفصل زانو عمل می‌کند و در نتیجه از اتخاذ موقعیت‌هایی که مستعد آسیب رباط هستند جلوگیری می‌کند.
بریس عملکردی یا فانکشنال می‌تواند به عنوان یک مکمل ارزشمند برای اقدامات پیشگیرانه موجود، مانند تمرینات قدرتی و روتین‌های گرم کردن عمل کند. ورزشکاران با سابقه آسیب دیدگی زانو یا ورزشکارانی که در ورزش‌هایی شرکت می‌کنند که شامل چرخش مکرر، پریدن یا تغییر جهت ناگهانی است، اغلب از زانوبند استفاده می‌کنند تا خطر آسیب بیشتر را به حداقل برسانند.
علاوه بر این، زانوبندهای پیشگیرانه (پروفیلاکتیک) می‌تواند به ویژه برای افرادی که دارای زانوهای دارای آسیب ACL هستند مفید باشد. زمانی که نیاز به ترمیم ACL باشد، زانو یک ساختار تثبیت کننده مهم را از دست می‌دهد. یک زانوبند فاکنشنال می‌تواند به جبران این از دست دادن ثبات کمک کند و به افراد این امکان را می‌دهد که با کاهش خطر آسیب بیشتر به فعالیت‌های خود بازگردند.
معیارهای انتخاب زانوبند
هنگام انتخاب یک زانوبند با تمرکز بر پیشگیری از آسیب، چندین عامل کلیدی در این موضوع نقش دارند. سطح فعالیت، آسیب‌های قبلی و رباط‌های خاص در معرض خطر ملاحظات ضروری هستند.
- سطح فعالیت: نوع و شدت فعالیت‌های بدنی که یک فرد در آن شرکت می‌کند بر انتخاب زانوبند تأثیر می‌گذارد. ورزش‌ها یا فعالیت‌های پرتحرک با تغییر جهت سریع ممکن است نیاز به بریس قوی‌تری داشته باشند، در حالی که آن‌هایی که سطح فعالیت پایین‌تری دارند می‌توانند مدل‌های سبک‌تری را انتخاب کنند.
- آسیب‌های قبلی: افرادی که سابقه آسیب زانو دارند، به ویژه در هفته‌های حساس پس از دوران توانبخشی جراحی در صورت وجود، در معرض خطر بیشتری برای آسیب دیدگی مجدد قرار دارند. زانوبند طبی حمایت بیشتری از ناحیه آسیب دیده قبلی ارائه می‌دهد و خطر عود را کاهش می‌دهد.
- رباط‌های خاص در معرض خطر: بسته به آناتومی و شرایط فیزیکی منحصر به فرد هر شخص، رباط‌های خاصی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای آسیب باشند. یک بریس مناسب می‌تواند برای رفع این آسیب‌پذیری‌های خاص به خوبی عمل کند و محافظت هدفمندی را ارائه دهد.
سخن آخر
انتخاب زانوبند باید بر اساس نیازها و شرایط فردی انجام شود. در نهایت این سوال که آیا زانوبند می‌تواند از آسیب دیدگی زانو در ورزش جلوگیری کند یا خیر، سوال ساده‌ای نیست، زیرا اثربخشی آن به عوامل مختلفی بستگی دارد.
زانوبندها، به ویژه زانوبندهای فانکشنال، نقش ارزشمندی در کاهش خطر آسیب‌های رباط در ورزش‌ها و فعالیت‌های پر فشار ایفا می‌کنند. این نوع خاص از زانوبند می‌تواند تحرک روزمره را بهبود بخشد.
آن‌ها حمایت و ثبات بیشتری را برای مفصل زانو ارائه می‌دهند و حرکت آن را به نوعی محدود می‌کنند. بریس‌ها جایگزین موارد الزامی مانند ارزیابی پزشکی یا توصیه‌های فیزیوتراپی نیستند اما تاثیر قابل توجهی در بهبود آسیب و یا پیشگیری از بروز آسیب دارند.