آویز دست طبی، که به آن اسلینگ نیز گفته میشود، یکی از تجهیزات پزشکی مهم است که برای حمایت و تثبیت بازو، مچ دست، شانه، یا آرنج در شرایط آسیبدیدگی مورد استفاده قرار میگیرد. این وسیله معمولاً زمانی تجویز میشود که دست یا شانه در معرض آسیب قرار گرفته باشد و نیاز به بیحرکتی یا حمایت برای تسریع فرآیند بهبود داشته باشد. آویز دست به شکلی طراحی شده که وزن دست را از روی مفاصل آسیبدیده برداشته و فشار وارد به آنها را کاهش دهد.
در این مقاله با این ابزار پزشکی کاربردی بیشتر آشنا میشوید و نکات مهم در مورد استفاده از آن برای شکستگی دست یا مشکلات مرتبط با دررفتگی شانه را بررسی میکنیم.
آویز دست یا اسلینگ چیست؟
اسلینگها یک وسیله حمایتی و ساده هستند که برای محافظت از بازو یا شانه طراحی شدهاند. این وسیله از یک نوار پارچهای یا جنس دیگر سبک و مقاوم ساخته شده است که دست و بازو را در حالتی راحت قرار میدهد و از حرکت ناخواسته اندام آسیبدیده جلوگیری میکند. هدف اصلی اسلینگ، تثبیت عضو آسیبدیده، کاهش درد و ایجاد محیطی مناسب برای بهبودی بافتها و استخوانها است.
معمولاً پزشکان در موارد خاص و براساس شدت و نوع آسیب، نوع مناسب اسلینگ یا آویز دست را برای بیمار تجویز میکنند. رایجترین انواع آویزهای دست، موارد زیر هستند:
- آویزهای استاندارد بازو: طراحیشده برای محافظت و بیحرکت نگه داشتن بازو در حالت عادی.
- اسلینگ شانهای: این نوع به خصوص برای درمان دررفتگیها یا حمایت از شکستگیهای شانه و بازو مناسب است.
- آویز با نوار ثابت: برای کسانی که آسیبهای جدی به مفصل شانه یا استخوان ترقوه دارند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه حمایت صحیح از دست هنگام شکستگی، توصیه میشود مقاله آویز دست شانهای برای شکستگی دست را مطالعه کنید.
چه زمانی از آویز دست یا اسلینگ استفاده میشود؟
اسلینگها برای بسیاری از آسیبها یا مشکلات در ناحیه بالایی بدن استفاده میشوند، که مهمترین کاربردهای آن شامل موارد زیر است:
۱. شکستگی دست و مچ:
یکی از کاربردهای اصلی اسلینگ، بیحرکتی دست در موارد شکستگی استخوانهای بازو یا مچ است. شکستگی نیاز به تثبیت و استراحت دارد، و اسلینگ میتواند محیط مناسبی را برای بهبودی سریعتر فراهم کند.
۲. دررفتگی یا کشیدگی شانه:
دررفتگی شانه یکی از آسیبهای دردناک و شایع است که در آن، مفصل شانه از جای اصلی خود خارج میشود. در چنین شرایطی، بیحرکتی و پشتیبانی مناسب با آویز شانه میتواند علاوه بر جلوگیری از بدتر شدن آسیب، به فرآیند بازگردانی شانه کمک کند. پس از جاافتادن مفصل نیز، اغلب استفاده از اسلینگ تا زمان ترمیم بافتهای اطراف شانه تجویز میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مراقبتهای مناسب در این وضعیت، به مقاله مراقبتهای پس از دررفتگی شانه مراجعه کنید.
۳. توانبخشی پس از جراحی یا آسیب دیدگی:
بعد از برخی جراحیها، مانند عمل بازسازی شانه یا مچ دست، دست و بازو ممکن است نیاز به تثبیت و محافظت داشته باشد. آویز دست در این مرحله بهبود را تسریع کرده و درد و تورم را کاهش میدهد.
۴. مشکلات عضلانی و پارگی یا کشیدگی رباطها:
آسیبهایی که در رباطها یا عضلات ناحیه بازو و شانه ایجاد میشوند، معمولاً دردناک هستند. بیحرکتی در کنار حمایت کافی با اسلینگ کمک زیادی به بهبود سریعتر خواهد کرد.
۵. صدمات ناشی از آسیب عصبی:
زمانی که در اثر آسیب به شانه یا بازو، اعصاب محیطی نیز تحت فشار قرار بگیرند، ممکن است مشکلاتی مانند درد، گزگز یا بیحسی ایجاد شود. اسلینگ با کاهش فشار به ناحیه آسیب دیده، امکان استراحت به ناحیه عصبهای تحریک شده را فراهم میکند.
مزایای استفاده از اسلینگ یا آویز دست
استفاده از اسلینگ میتواند نقش مهمی در محافظت و حمایت از مفاصل و استخوانهای دست یا شانه آسیب دیده ایفا کند. در ادامه به مهمترین مزایای آن اشاره میکنیم:
۱. تسکین درد و کاهش فشار:
بیماران مبتلا به دررفتگی یا شکستگی معمولاً دچار درد و فشار شدید در محل آسیب میشوند. اسلینگ میتواند وزن بازو را از شانهها و کمر کاهش دهد و فشار مستقیم به نقطه آسیبدیده را کم کند.
۲. تسریع روند بهبودی:
در زمان شکستگی یا کشیدگی عضلات، عدم تحرک بازو و تثبیت در موقعیت صحیح باعث کاهش التهاب و افزایش سرعت درمان آسیب میشود.
۳. محافظت از اندام آسیب دیده:
بیشترین خطر برای عضو آسیب دیده، حرکات ناخواسته و فشار بیش از حد است. آویز دست اجازه نمیدهد عضو بهصورت ناخودآگاه جابهجا شود، که همین موضوع احتمال بدتر شدن مشکل یا وارد شدن آسیبهای بیشتر را کاهش میدهد.
۴. کاربرد روزانه و کاهش خستگی:
آویزهای دست برای کسانی که از درد ناشی از استفاده بیش از حد از دستها رنج میبرند نیز مفیدند. افراد با فشار عضلانی یا خستگی بازو میتوانند هنگام کار، از اسلینگ برای حمایت از دستها استفاده کنند.
نکاتی که هنگام استفاده از آویز دست باید رعایت شوند
تنظیم اندازه مناسب: اسلینگ یا آویز دست باید دقیقاً مطابق با طول دست و محل آسیب باشد. در صورتی که بسیار بزرگ یا خیلی کوچک باشد، فشار بر عضو آسیبدیده بیشتر خواهد شد.
- عدم استفاده مداوم بدون دستور پزشک: استفاده طولانیمدت از آویز ممکن است منجر به ضعف عضلانی شود. حتماً زمانهای استفاده را با مشورت پزشک مشخص کنید.
- نظافت و تعویض منظم: با توجه به تماس طولانی اسلینگ با پوست، رعایت نظافت و در صورت نیاز شستشوی منظم اهمیت زیادی دارد تا پوست دچار حساسیت یا مشکل نشود.
آیا آویز دست پس از دررفتگی شانه ضروری است؟
دررفتگی شانه یکی از آسیبهای شدید محسوب میشود که اغلب پس از ورزشهای پرتنش، حوادث، یا حتی حرکات شدید و ناگهانی به وجود میآید. هنگام دررفتگی، بیحرکت نگه داشتن شانه اهمیت بالایی دارد؛ زیرا حرکات غیر ضروری و ادامه فشار بر شانه میتواند عوارض شدیدتری به وجود بیاورد و دوره بهبود را طولانیتر کند. استفاده از آویز دست شانهای یکی از بهترین روشها برای بیحرکت کردن مفصل و جلوگیری از تشدید آسیب است. پس از جا انداختن مفصل نیز، اسلینگ بهعنوان بخشی از مراقبتهای لازم پس از دررفتگی تجویز میشود.
جمعبندی
آویز دست یا اسلینگ یکی از موثرترین تجهیزات ارتوپدی برای حمایت از دست یا شانه آسیب دیده است. این ابزار ساده و در عین حال کاربردی میتواند کمک زیادی به روند بهبودی در مواردی همچون شکستگی، کشیدگی عضلانی، دررفتگی مفصل و حتی پس از جراحیهای ناحیه شانه داشته باشد. توجه به استفاده صحیح و مطابق دستور پزشک اهمیت بالایی دارد، زیرا استفاده نادرست از اسلینگ ممکن است به عوارض بیشتری منجر شود. با داشتن تجهیزات مناسب و رعایت اصول مراقبتی، میتوانید به سرعت به وضعیت طبیعی بازگردید و از فعالیتهای روزانه لذت ببرید.